Chatablanka — dribble
Zapytałaś, co u ciebie słychać. Nie, co u mnie, ale co u ciebie. Odparłem, że ciebie nie ma. Posmutniałaś cieniem rzuconym na ścianę. Mój cień przytulił twój i tak drżeliśmy, ożywieni ostatnią z niestopionych świec. Antropomorfizacja beznadziei o urwanym jutrze.
Na szczęście wiatr już pędził, by domknąć ten cały kicz.
© Copyright - wszystkie prawa zastrzeżone.
Zgodnie z polską ustawą, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej
o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Prawo autorskie działa automatycznie
– ochrona praw autorskich rozpoczyna się z chwilą ustalenia utworu, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek formalności. Utwór nie musi przy tym być skończony.