#(Cod) — To jedno pasmo radia, które możesz złapać jedynie poprzez pamięć

 Czasami, rzadziej za dnia, nachodzi mnie pewna osobliwa myśl. Zazwyczaj umiem ją wyczuć i rozpoznać. Wtedy – jeśli akurat jest na tyle zimno, że mam na sobie bluzę – podwijam rękaw, z uwagą obserwując poczynania miniaturowej śmierci siedzącej w kucki na długiej wskazówce zegarka. I choć lata minęły, odkąd jej towarzystwo przestało mnie peszyć, zawsze – pod pozorem poluzowania paska – sprawdzam puls.

 Czasem puls rzeczywiście tam jest.

 Śnieżna kula rusza, a ja rozmyślam nad tym, co musiał czuć Paul Walker, kiedy zrozumiał, że nie potrzeba tysiąca sześćdziesięciu czterech stopni, żeby stopić jego złoty blask.

 A ona, maleńka śmierć? Siedzi, objeżdżając w równiutkich odstępach czasu swe zahibernowane w płaskiej kuli włości.

 Tik-tak. Tik-tak. Tik.

 Dzisiaj też to poczułem jednak po podwinięciu rękawa, zastałem tylko potrzaskaną szybkę.

 Za to wydarzyło się coś nietypowego.

 Zegarek bardzo przyspieszył.

 C.D.N.