Wizja lokalna kilku zdań (cod #2)
Zmurszały świat odpadający płatami od własnej, imitującej trwałą, konstrukcji. Jak wyglądałby wybuch przez rozpad, gdyby puścić go w zwolnionym tempie? Jak wyglądałoby powodowane upływem czasu popadanie w ruinę, gdyby na nieistniejącym VHS nacisnąć x16? Proces rozpadu przebiega w dwójnasób. Możesz coś zniszczyć lub pozwolić, by niszczało samo. Możesz uelastycznić czas. Możesz mieć takie wrażenie.
Rozbite oczy kamienic, popękana skóra ciętych mrozem ścian.
Zapłakane serca miast, niczym słowa starych piosenek. Przystanki, które pamiętają stare PKSy. Potrafisz zdefiniować zapach przeszłych Świąt? Odkopać go pod zaspami własnych, turpistycznych myśli, pod warkotem cudzych słów. Zatrzymać proces, na krótką chwilę włączyć STOP. Tak, zorientowałeś się już, że nie będzie fabuły. Że to jedynie wizja lokalna kilku dziwnie przylegających do siebie zdań. Teraz jesteś trochę po tej stronie, trochę wciąż tam. Ja również. To właśnie jest najbardziej fascynujące w tym sporcie uderzania w klawiaturę, czyż nie? Relacja autor - czytelnik, w której ten drugi zostaje dopuszczony do krainy cudzych myśli. Może je poznać, przeczytać, zinterpretować, zrozumieć. Czy można bardziej w głąb? Czy można być bardziej nagim? Głębiej są już tylko uczucia. Nie emocje. Nie pomyl tych pojęć. Emocje stanowią front, pierwszy plan, są bardziej na wierzchu niż myśli. Psychika ludzka jest równie pociągająca, jak społeczne odruchy. Mogłabym ciągnąć ten wywód, lecz dochodzi północ i kończy mi się czas.
Śpij dobrze, czytelniku.
© Copyright - wszystkie prawa zastrzeżone.
Zgodnie z polską ustawą, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej
o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Prawo autorskie działa automatycznie
– ochrona praw autorskich rozpoczyna się z chwilą ustalenia utworu, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek formalności. Utwór nie musi przy tym być skończony.
Komentarze.
Ciekawa forma, takie bespośrednie wciąganie czytelnika w dyskusję, rozważania. Osobiście długo się wzbraniałem przed dopuszczeniem kogoś do krainy moich myśli, wyobrażeń. Okazało się jednak, że to wcale nie takie straszne i że może otworzyć drzwi do ciekawych, nieznanych miejsc.
"Emocje stanowią front, pierwszy plan, są bardziej na wierzchu niż myśli." - niby jasne, ale dopiero teraz do mnie dotarło, że tak faktycznie jest.
Krótki tekst, mimo to zmusiłaś mnie w nim do chwilowego zatrzymania, zastanowienia. Dziękuję
Również życzę dobrej nocy.
Odpowiedz
CptUgluk to forma, w którą zdarza mi się popłynąć, gdy nie mam mocy na fabułę. Tworzenie świata jest jednak bardziej energożerne, niż sam zapis myśli, natomiast lubię dbać o dobór słów i pewnie też do tego będę wykorzystywać codziennostrzały - do bawienia się zapisem. Co jednak najważniejsze - niezmiernie się cieszę, że mimo krótkiej formy skłoniło do refleksji
Dziękuję, mr Ugluku za pochylenie się nad tekstem. A teraz to już życzę dobrego - dnia
Odpowiedz
Dzień dobry Autorko
Świat popękanych ścian bloków i kamienic nie jest mi obcy. Świat wybitych szyb, zasłoniętych gazetami i kartonami okien - również w skrawku życia mijałam. Jak sączący się wrzód powracały wtedy myśli ciemniejsze niż groby moich wrogów.
Zainspirowałaś mnie trochutko
Odpowiedz
alka666 dzień dobry Czytelniku
Ktoś kiedyś powiedział - jestem człowiekiem i nic co ludzkie...
Cieszę się, że zainspirowałam, miej fajny dzień
Odpowiedz
Ritha dziękuję
Odpowiedz
z wykopem
Mniej niż Strych, ale ciągle dużo.
"Rozbite oczy kamienic, popękana skóra ciętych mrozem ścian." - to świetne.
Zabieg udany, tekst dobry, zastanawiają mnie tylko wersety. Nie zgrywają mi się jakoś
Odpowiedz
Can, w zasadzie to w piosence jest przemoknięte, a nie zapłakane:
Przemoknięte serca miast i tylko ty i ja
Szczęśliwi tym dniem
Bo choć zapomniał o nas świat
Mokrzy od stóp do głów
Nie tracimy nadziei...
To są "wersety" piosenki, z której zapożyczyłam zwrot, więc hm, logicznie winny pasować, chyba że melodyjnie nie. Może zmienię na: słowa. Zastanowię się.
Kłaniam się
Odpowiedz
Ritha chodzi mi o nadmierną górnolotność słowa, ale no 🤷🏻♂️
Odpowiedz
Ok, zamieniłam na słowa
Odpowiedz
z wykopem
no coś ma
Odpowiedz
marok silny filozoficzny przekaz
Odpowiedz
z dużym wykopem
Nie wiem jak to opisać, ale miałam dziwne wrażenie, jakby słowa wdzierały mi się pod skórę. Bardzo dobry tekst.
Odpowiedz
Angela dziękuję, miły odbiór
Odpowiedz
Szybkie rzuty, co tu więcej gadać. Poza rysunkami, można przeniknąć w głąb autora, przez własny. filtr doświadczeń.
Fragment z kamienicą, szczególnie zabrzmiał w mojej głowie.
Odpowiedz
Szudracz i tu również - grazie
Odpowiedz
