Canulas 1 r. Spoko pomysł. Pozwolę sobie na wyrażenie radości, że obie te książki Ci podeszłym, gdyż jak wiesz także jestem fanem.

Ritha 1 r. Dobrze, wyrażaj, pewnie. Podeszły obie. Tera to pchnę American psycho, zaczęłam i kurde... nie chcę zapeszać, ale póki co bardzo.

berkas 1 r. Zaintrygiwałaś mnie, postaram się zajrzeć.

jotka 1 r. American psycho? To ta, która miała swoją ekranizację? Czy coś pomyliłam. O bardzo specyficznym... mężczyźnie?;d

Ritha 1 r. Czy miała ekranizację nie wiem, ale o specyficznym mężczyźnie, taa

anonim 1 r. "Może, aby zobrazować, wyciągnę fragment: „— (&hellip Myślisz, że jakby nas było stać na seks, to wtykalibyśmy odciętej głowie w usta? — Posuwacie głowy trupów? — zdziwiła się Angelique. — Ja robię laskę za jedyne czterdzieści dolców w Próżni! — A maczeta kosztuje czternaście. I to z pokrowcem. (&hellip" Chyba poszukam. Powinnaś obejrzeć "Serbski Film" - taki triller porno, tylko bez humoru, choć jak się uprzeć, to może i on tam jest. Wiem - o książkach tu, ale tematyką mi się zbliżyło w wyobraźni.

Canulas 1 r. Niee, Srbski to inny rodzaj epatowania niż Harding. Jakieś tam zbieżności u nasady mają, ale niezbyt wielkie. Blasfemię jak i Świnię kupisz w Dom Horroru. Obozują na fejsie.

jotka 1 r. Ja polecam "Tarantulę" Thierry Jonquet. Mocno pokręcona, przerażająca, miejscami odrzucająca. Siegnęłam po nią po obejrzeniu filmu Almodóvara 'Skóra, w której żyję'. Film zrobił na mnie duże wrażenie, książka dopełniła stanu. W sumie to polecam i książkę i film.

Ritha 1 r. No opis ma fajny (!)

sensol 1 r. Cesarz Kapuścińskiego. Kto nie czytał ten trąba.

Tutaj znajdują się ukryte posty 306

Ritha 2 m. Gombrowicz może być dobry, a co do ciężkiej narracji, Jago czytałeś Ulissesa?

Ritha 2 m. Wściekłość i wrzask – powieść Williama Faulknera wydana w 1929 roku. Drugi tom cyklu Wina i odkupienie. Autor stosuje różne style narracji, między innymi strumień świadomości. W 1998 wydawnictwo Modern Library umieściło powieść na 6. miejscu na liście 100 najlepszych powieści anglojęzycznych XX wieku.

Ritha 2 m. Nieźle, to przez strumień się ciężko czyta, czyli dobre miałam skojarzenie z Joycem

jagodolas 2 m. Ritha Ulissesa tak czytałem tylko nie przebrnąłem przez ostatni rozdział , monolog gdzie brak znakow interpunkcyjnych. To było też...trudne

Ritha 2 m. Wow, szacun, nie dałam temu rady, ale to było ze trzy lata temu, może kolejne podejście byłoby łatwiejsze, bo ponoć do Ulissesa trzeba dojrzeć

Ritha 2 m. Jago a czytałeś Johna Fante?

marok 2 m. Czasami lepiej nie eksperymentować i sięgnąć po sprawdzone pozycje jak na przykład Kubuś Puchatek cytat na zachętę i na dobry dzień: "– A ty jak się masz? – spytał Puchatek. – Nie bardzo się mam – odpowiedział Kłapouchy. – Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał."

Ritha 2 m. Ale uroczy cytacior

jagodolas 2 m. Johna Fante? raczej nie. Chyba w ogole nie słyszałem o nim. ale fakt trzeba do ulissesa dojrzeć, ale raczej nie wrocę joyca. Taaaak po takich lekturach fajnie coś lekkiego przeczytać, np Puchatka

Ritha 2 m. Puchatek super, lubię bajki ❤️ Jago, polecam Ci "Pył" Johna Fante, być może by Ci spodobał, choć wiadomo, że to ciężko utrafić komuś, ale tak mi się z Twoją narracją skojarzył

Ritha 2 m. Mi polecił Spirytysta, hasa tu ostatnio, Spirytysta hop hop, chodź poleć coś jeszcze 😃

jagodolas 2 m. Wlanie przeczytałem o nim na wiki. Spoko zobaczę, amerykańskich pisarzy z tamtego okresu cenię. Stainbecka też jakoś niedawno odkryłem i mi siadł bardzo

spirytysta 2 m. Kochani, jeśli lubicie takich pisarzy jak Fante czy Bukowski, a chcielibyście poczytać coś z "polskiego podwórka", polecam z czystym sumieniem: - Jan Rybowicz, Samokontrola i inne opowiadania, Warszawa 1980 - Jan Himilsbach, Opowiadania zebrane, Warszawa 2008;

Ritha 2 m. Mi też siadł Steinbeck bardzo i też dopiero co poznałam

Ritha 2 m. Ooo, proszę, super Właśnie niespełna dwa dni temu psioczyłam na polskich twórców, a tu mi wbiłeś klina, masz dobre polecenie, więc obwącham przy najbliższej okazji

Ritha 2 m. Niech wątek żyje, jeśli macie jakieś polecenia, albo anty-polecenia śmiało Żeby nie było tak cukierkowo, powiem o książce, od której się odbiłam jakiś czas temu, a raczej nie zdarza mi się to często, zazwyczaj dobre książki mi są pod nos podtykane Święty Leibowitz i Dzikokonna autorstwa Waltera Millera - książka przez którą nie przebrnęłam, pomimo że raczej lubię science fiction. I to jest ciekawe, bo pierwsza część - Kantyk dla Leibowitza był w mojej opinii bardzo dobry, zresztą jest uznawany za jedno z największych osiągnięć literatury sci fi (!), więc nie wiem, serio nie wiem, jak autor mógł tak spieprzyć kontynuację. Być może chciał poodcinać kupony po sukcesie pierwszej części, ale mimo wszystko, książki się po prostu nie da czytać. Nie da się. Nawet nie wiem jak to opisać. Więc takie anty-polecenie (oczywiście subiektywna opinia)

jagodolas 2 m. O Himilsbacha to też ja chętnie poczytam

Hiraeth 2 m. Ja odbijam się - bo uznałam, że i tak ją przeczytam do końca - od "Nieznośnej lekkości bytu"; tyle się nasłuchałam, że jaka wspaniała klasyka, wstyd nie znać, każde zdanie to rozkosz dla umysłu i inne kocopoły. No nie. Albo przynajmniej dla mnie definitywnie "nie", może wynika to z wrodzonego debilizmu. Tak toksycznego związku bohaterów, pełnego hipokryzji i zakłamania dawno nie widziałam. Dodatkowo, książka zestarzała się bardzo brzydko i wychodzą z tego mocne męskie frustracje. Jeśli są jakieś pojedyncze wątki/fragmenty na plus, to można być pewnym, że przemyślenia głównego bohatera skutecznie zepsują wszystko ;x

Ritha 2 m. O proszę, ja też słyszałam same superlatywy na temat tego tytułu, jednak od osób, którym niezbyt ufałam literacko, więc nie sięgnęłam no proszę, dzięki za info

sensol 2 m. mi się podobała ta książka (Nieznośna...)30 lat temu nazad teraz dostałem od Canulasa w brezencie i się rozczarowałem podczas drugiego czytania.

Ritha 2 m. Marok wczoraj zapodał cytacik na dzień dobry i może to jest też dobra myśl, by fragmenty wrzucać czasem. Więc skoro mamy weekend - język frywolny i klimat obłędu Wilka z Wall Street, którego właśnie czytam: "Chuj z tym, chuj z tamtym. Kurwa tu, kurwa tam. Tak mówiło się na Wall Street. Była to kwintesencja potężnego ryku i przebijała się przez wszystko. Odurzała. Uwodziła. Wyzwalała. Pomagała osiągnąć cele pozornie niemożliwe do osiągnięcia. I wszystkich porywała, zwłaszcza mnie".

Ritha 2 m. Sensol, znaczy że spojrzenie się zmienia z biegiem czasu, czytałeś Ulissesa?

sensol 2 m. jeszcze nie czytałem. przeraziłem się grubością księgi i opowieściami i o niej. że taka mądra ale ciężka jak jasny gwint. poza tym mój ukochany Lem napisał tekst, który potraktował Ulissesa, podobne jak ja cytat Marka Aureliusza

sensol 2 m. mi też się przypomniał fajny cytat: "prawda jest jak dziurka w dupie. każdy ma swoją" (Tymon Tymański)

Ritha 2 m. Właśnie zastanawiam się czy ona jest taką strasznie mądra, czy uznano ją za taką, bo nikt jej nie rozumiał. Uuu trudne, to pewnie mądre... 🤔😏

amiartist 2 m. Ze wstydem przyznaję, że przez ostatni rok głównie rysuję i przestałam czytać książki...choć od dziecka pochłaniałam po 3- 6 pozycji na miesiąc... Były wśród nich takie, o których nie sposób zapomnieć... " Dotyk ciemności" C.J Roberts...książkowe połączenie porno, thillera, romansu, sensacji...oburza, obrzydza i ...fascynuje...nie dla wrażliwych. Z pewnością nie jest to literatura najwyższych lotów, ale rozrywki dostarcza :-) Polecam także " Pamiętnik diabła" Adriana Bednarka, seria 4 powieści o sadystycznym mordercy ukazna z jego perspektywy i jego oczami. Facet, co zaskakujące, budzi sympatię czytelnika, aż trzyma się kciuki by go nie złapali...

Ritha 2 m. No i fajnie, że poleciłaś coś od siebie We mnie często budzą sympatię antagoniści, zresztą to chyba wyznacznik dobrego manewru bohaterami, by nie zawsze było czarno-biało

Manta 2 m. Także ze wstydem przyznam, że nic ostatnio nie czytam... masakra

fanthomas 2 m. A ja czytam głównie swoje teksty

Ritha 2 m. Mnie też wstrzymało czytelniczo w tym tygodniu, ale może w weekend się uda

sensol 2 m. ja czytam tabelki w exelu

Ozar 2 m. Jeśli mogę coś polecić z tematów wojennych to warto przeczytać wspomnienia Hansa von Lucka "Byłem Dowódca Pancernym". Gość nie dość że walczył w Polsce, Francji,Afryce, na froncie wschodnim o zachodnim to jeszcze trafił na 5 lat do rosyjskiego łagru. Smaczku dodaje to, że o dziwo autor ma także na talent literacki. Jego dzieło to taki opis II wojny w pigułce. Polecam nawet tym z was którzy nie niezbyt się że interesują tymi klimatami. Warto zacząć od tej właśnie pozycji.

Alchemik 2 m. Ozar, a tobie polecam książkę Michała Gołkowskiego o pierwszej wojnie światowej. Książkę z okopów i bardziej. Niestety, zawiera pierwiastki fantasy. Ale smakuje prawdziwie. Pierwsza część cyklu to "Błoto".

Alchemik 2 m. Te odstępstwa, to jedynie niewielkie zmiany w rzeczywistości Sama batalia w błocie jest chujowo prawdziwa i krwawa.

Alchemik 2 m. Co ciekawe, bohaterem, czy też podmiotem jest Prusak, a właściwie Niemie.

Ritha 1 m. Jasne, że możesz Ozar o wojennych, a czytałeś Tadeusza Borowskiego?

nuncjusz 1 m. Z wojennych fajne np były Przygody Wernera Holta, ale tylko pierwszy tom. Drugi to okrutna propaganda komunistyczna

Lomien 1 m. Głupio się tak wpychać w środek, ale jeśli o tematach wojennych mowa, to od siebie polecam bardzo "Sól ziemi" Józefa Wittlina. Doświadczenie I wojny światowej opisane z perspektywy zwykłego prostaczka, akcja bardzo wolna, ale za to opisy zaawansowane poetycko. Łączy elementy prymitywizmu z ekspresjonizmem, a dodatkowo ten fenomenalny tytuł, nad którym można debatować godzinami.

Ritha 1 m. Wcale nie głupio, fajnie, Lomien, że się przyłączyłeś do dyskusji

Adelajda 1 m. Grobowa cisza, żałobny zgiełk Yoko Ogawy absolutnie przepiękna, przerażająca i urzekająca książka, choć końcówka nieco mniej uderzała i grała na emocjach. Ciekawe jest to, że jest to powieść szkatułkowa, każde opowiadanie nawiązuje do poprzedniego i człowiek wchodzi coraz głębiej i głębiej w to wszystko.

Ogonisko 1 m. Wczoraj zaczęta i skończona książka Borisa Vian "Klecha w kąpieli".

Ritha 1 m. "jest to powieść szkatułkowa, każde opowiadanie nawiązuje do poprzedniego" - wow, ciekawe, pierwsze słyszę o powieści szkatułkowej... Ogonisko i jak ta książka, warta polecenia?

Ogonisko 1 m. Uważam, że tak. Trafia do mnie swoim poczuciem humoru, ale czasem pisze tak, że ciężko go zrozumieć. Jakby dla jakiegoś swego konkretnego znajomego, grając tym na nosie czytelnikowi, co pewnie niezmiernie go bawiło.

Ogonisko 1 m. Przyznam, że zatrzymam się przy nim na pewien czas, ogarnąć resztę tytułów, które mi wpadną w ręce. Dla mnie zapowiada się ciekawie, a urywki tekstów, które znalazłem na necie, zapowiadają dobrze spędzony czas.

Ritha 1 m. "Jakby dla jakiegoś swego konkretnego znajomego, grając tym na nosie czytelnikowi, co pewnie niezmiernie go bawiło" - to mnie zaciekawiło, ciekawy sposób

jagodolas 6 d. Tortilla flat Steinbecka - właśnie przeczytałem. Lekka, objętościowo mała powieść w której przedstawione są przygody Dannego i jego kumpli. No i ogółem polecam.

Canulas 6 d. Steinbeck nawet mi siadł, ale moja styczność z nim to tylko Myszy i Ludzie

jagodolas 6 d. Ja mam w planie Panią Bovary teraz. Zobaczymy co to je

Ogonisko 2 d. To ostatnio było tak. Julian Barbour "Koniec Czasu" - prawie sześćset stron przedstawiających dowód za nieistnieniem czasu. Następnie. Vladimir Henzl "Zatoka Piratów" - Czech piszący o przygodach na morzu. Historia wciąga i wręczy płynie się z bohaterami do końca. Książka z 1973 roku, więc otrzymamy też całą gamę zwrotów, dzisiaj przyprawiającymi o gęsią skórkę, jak np. określanie chińczyków małpami. Adolf Holl "Heretycy" - zbiór opisów postaci i ruchów na przestrzeni dziejów opisujących, nie inaczej, wybranych heretyków i ich herezje.

Canulas 2 d. Bardzo podoba mi się pierwsza i druga, zwłaszcza pierwsza. Zachęcająco brzmi