NADESZŁA

Delikatne jak motyla oddech uczucie,

Spłynęło z siłą euforii wodospadu.

Budząc anioły wiosenne niespodziewanie,

By nie stróżował już więcej nikt samotności.

Arkadii pochodnie rozświetliły łuną serca żebracze,

Nadszedł nareszcie kołatania ich radosnego czas.

Klepsydrą życia odliczany, bezdusznie krótki epizod.

Nachalnych, rdzą pokrytych wspomnień dotąd niepokonanych kaskada,

Nie zakłóci już nigdy światełka w tunelu westchnień pełnym.

Ani szeptów onirycznych, dziewiczych uścisków, czy pocałunków sycących.

Wszystkie zegary wnet zatrzymane zostaną gwałtownie.

Ktoś wstrzyma też pragnień naiwnych egzekucje.

Bo gdy niepowstrzymana nadejdzie,

Otrzyma nieśmiertelności bezcenny immunitet.