TW#1 Opowieść

*TreningWyobrazni

Witamy nowy tekst TW 

*alfonsyna

"A potem skała zostanie przerobiona" - czemuż to tak ni z tego, ni z owego jedno zdanie w czasie przyszłym?
"Potrzebują Ciepła! — odparł Foc" - słowo "odparł" nie pasuje tu to kontekstu, bo skoro tamten jeszcze nic nie powiedział, to Foc nie mógł odpowiedzieć, no chyba że samemu sobie;
"Chłód czuje w twoich żyłach" - czuję;
Trochę jak taka uwspółcześniona "Dziewczynka z zapałkami" - bardzo mocno o samotności i niedopasowaniu do nowego, okrutnego świata. W sumie to zawsze spodziewam się po Tobie jakiejś ciekawej, pomysłowej opowieści - i tu też dobrze wybrnąłeś z zestawu, pokazując przy okazji uniwersalność pewnych prawd, że granica między dobrem i złem nie jest wcale tak oczywista, jak próbujemy ją sobie nakreślić. Zakończenie mnie właściwie nie zaskoczyło, ale nie przeszkadza mi to, czasem niektóre rzeczy wydarzyć się muszą. 

~oko

wulkany-oazy wokół których toczy się życie. epoka lodowcowa. na samą myśl robi się nieprzyjemnie. lepiej drżeć z chłodu, czy wąchać opary z kraterów? niech Bóg Ciepła będzie z Tobą. najbardziej podobała mi się choroba, która przyszła i nie dla każdego wystarczy leków. banicja z niedostatku. brrr...

~Agnieszka

Hej,

Zatem zaczynam czytać, a tu zonk:

"hens, oto Twój zestaw:" 
Nie musiałeś, aż tak szczegółowo kopiować słów Treningu 

Pomysł z wykorzystaniem wulkanu - rewelacyjny. Dla mnie - odkrywczy. Czasem zdarza mi się rozważać różne warianty, co by było gdyby i... na to nie wpadłam  A wydaje się to tak oczywistym rozwiązaniem  

 Spojrzałem na górę, z której unosił się dym, pokrywający śnieg szarym popiołem i wypełniający powietrze duszącym dymem i pyłem. " - dym dymem powtorzenie w oczy kole...  

" Ramię ogromnej koparki zanurkowało w kraterze i wydobyło na wpół stopioną skałę, której blask będzie oświetlał obóz na brunatno-czerwono, dzięki systemowi luster." - tu też ciekawe rozwiązanie, choć nielogiczne z dwóch powodów. Po pierwsze pisałeś wyżej, że wykorzystywano energię wulkanu do produkcji elektryczności, stąd bardzo łatwo o światło. A dwa - taka stopiona skała szybko stygnie. Baaardzo szybko jej powierzchnię pokrywa skorupa - vide chcby filmy na YT z ciągłych, nieeksplozywnych erupcji hawajskich wulkanów, więc nawet te lustra by tu nie pomogły. 

~Agnieszka

"Chłód wgryzał się w moje ciało, coraz głębiej. Kąsał fragmenty mojego ciała." - ciało ciała 

Hm, ok doczytałam do końca i... 
Piszesz w taki sposób, że pewne fragmenty są odkrywcze, a nawet jak nie są, to zmuszają do myślenia. 

Tutaj tak jest w pierwszej części. Gdzieś od połowy wątek zaczął mi się rozjeżdżać i trochę się pogubiłam. Inna sprawa to niekonsekwencja przy opisie szczegółów (zaskoczyła mnie latarka)... Tam światło z lawy a tu latarka... Plus inne jeszcze drobiazgi.

Przystępując do czytania, bardzo mnie zawsze ciekawi, co tym razem wymyśliłeś, jakie teorie, hipotezy, własne przemyślenia (bo to, że sporo dedulujesz przy pisaniu to widać), znów nam tu ptzemycisz w tekście - i biorąc ten aspekt pod uwagę, nigdy dotąd się nie zawiodłam.

Co do samej fabuły, bohaterów - wyszło ok, choć mogło lepiej.
Ale tak już jest, że nie wszystkim wszystko musi się podobać. 

Pozdrowionka i dzięki za fajną lekturę. 

~SylviaWyka

Świetny motyw ze ścianą sztucznej inteligencji, bardzo dobrze czytało mi się scenkę "banicji" szczegółowo opisane, końcówka dla mnie trafiona, lekko melancholijna. Bardzo mi się podobało. 

~Szudracz

Podobało mi się.  

*Ritha

Hello, lubię Twoja narrację, naprawdę przyjemnie się czyta. Fabularnie - hm, zakręcone 
Momentami musiałam się skupiać, żeby nie stracić wątku, ale ogólnie tekst ok 
Pozdrawiam!

~alka666

Bardzo dobre opowiadanie! Sugestywne zimno dało się odczuć na własnej skórze. Ciepło pod koniec od zapałki i wspomnienia zmarłej matki jest niczym światełko w ciemnościach i zapowiedź nieuchronnego. 
Trochę zahaczyłam myślą o baśń "Dziewczynka z zapałkami". Ale to co innego.  

~sensol

mi też się podobało. bardzo ciekawa koncepcja upadku cywilizacji. życie pod wulkanem... całkiem sprawnie napisane. bez dłużyzn i zamulaczy. dobra robota

~Manta

hens, końcówka najlepsza. Super opis, bardzo wzruszający. Tak pisz!
Jak zaczęłam czytać Twoje opko to miałam w głowie mix Seksmisji, Gwiezdnych Wojen i oczywiście naszego obecnego świata big data  miałam trochę wrażenie, że dużo różnych wątków pojawia się w tym opowiadaniu i spokojnie można by tę historię rozciągnąć na dłuższy tekst. 
No i skąd ten starbucks i auchan???  

*Canulas

Chwilowo najlepszy tekst (misz-masz) tej edycji. Kapłan mowi jak Yoda. Fabularia to męska wersja baśni... chyba Andersena. Jest w tym post-apo aka druga połowa filmu "Pojutrze", a tak w ogóle to najbardziej kojarzy mi się z grą: Horizon Zero Dawn.
Jeśli opko jest napisane tak, że wzbudza emocje. Pojawiają się sympatie czy antypatie, to znaczy, że opko jest dobre. Kończy się w zasadzie niedopowiedzianą w słowie katastrofą, więc jak lubię. Sumując wszystko - me gusta 

~pkropka

O, teraz ja mam tę postać. 
Bomba. Świetny tekst. Filozoficzny, przesycony smutkiem i beznadzieją, a mimo to udało ci się przemycić wątki humorystyczne.

~Anette

Fajne, bardzo mi się podobało.

!CptUgluk

"Gwiezdne wojny" zawsze na plus 
Straszna wizja fanatyzmu pseudoreligijnego. I ci kapłani wykorzystujący swoją pozycję, zawsze nerw bierze, jak się o takich czyta :P
Ciut szybko poszła ta cała akcja odmrażania palców jak dla mnie, ale poza tym fajna koncepcja. Super wykorzystanie wulkanów. Dziewczynka z zapałkami + postapokalipsa = ciekawe połączenie. Gratuluję pomysłu.
Pozdrawiam!

~JamCi

Ciekawie, szczególnie poczatkowy zarys Ogryzka. 

~Halmar

Ojej, ależ masz wyobraźnię! Tak się wczułam w tę opowieść, że zmarzłam, faktycznie wieje chłodem, oj wieje. Opowieść z domieszką teorii spiskowych, religijnego totalitaryzmu i uniwersum rodem z postapokaliptycznego koszmaru - trochę, troszeczkę zaleciało mi Orwellowską antyutopią.
Całość bardzo na tak