35 / 48
już mniej wolności
nie czuję jej lekkości
prawie puste mam dłonie
jakby chłodniejszy był wiatr
co raz trudniej wzbić się ku niebu
słowem skradli ciepło
powoli dławię się powietrzem
nie tlen a słona woda w płucach
jak topielec pragnę krzyku
lecz krzyczę ledwo szept
chyba mami mnie słuch
gdy poruszam słyszę metalu szczęk
chociaż mówią że to wolności śpiew
nie wierzę
nie wierzę że deszczem są moje łzy
gdy gazem i pałką moją wolność krępują
białe kaski mówiące że to rozkazy
Komentarzy: 3
Sam nie wiem. Podoba mi się: "krzyczeć szept" ale ogólnie gdzieś obok. Ciężko mi jakoś głębiej ingerować w tekst pisany z poziomu per "ja", choć jestem świadomy, że to zabieg i nie musi się pokrywać z odczuciami autorskimi
Canulas Tutaj wstawiam teksty, których jestem pewienTen akurat mnie nie zawstydza. Co do pisania z poziomu ,,ja" to chyba wszystkie moje prace takie są. Raczej wszystkie takie będą, gdyż moje teksty to moje myśli, moje postrzeganie świata. Życie widziane moimi oczyma
AveAtqueVale no tak, to zrozumiałe w pewien sposób, jednak raz bardziej czuję związek autora z tekstem, raz mniej. Oczywiście, pewnie często się mylę, ale kiedy tylko mam wrażenie, że coś takiego ma miejsce, nie atomizuję zbyt drobiazgowo. Pozdrox
Trening Wyobraźni