Atomy i inne takie... - Bizzarro?

– Ej!

– Czego? Co się drzesz?

– Houston, mamy problem!

– Człowieku, co ty? Jaki Houston? To ty nie wiesz, że od „69” NASA nikogo nie obchodzi?

– Ty to byś myślał tylko o jednym, erotomanie! Idź, zabajeruj jakąś elektronkę, zabaw się i zacznij myśleć głową, a nie pytonem.

– Co? Że niby syczy?

„Całkowicie zapomniał, o tym o czym mówił, debil”.

– No jak cholera syczy. Nie słyszysz, bo ciśnienie ci łeb i uszy uciska, ale mniejsza o to. Jak mówiłem, mamy problem.

– Jaki to problem? No wypluj to z siebie wreszcie! Co pluć nie umiesz? Jak wczoraj żeśmy chlali w „Cząsteczce” to nawet rzygałeś! Swoją drogą, ale mi zajebała...

– Co się dziwisz? One lubią biegać. Zbierają energię i dlatego są takie silne.

– Ale teraz łepetynę muszę trzymać pod pachą!

– Nie drzyj mordy kretynie! Elektronka ma ładunek ujemy, to ci łeb od ciała „odjęła”! A teraz idź, się doprowadź do porządku, bo mnie twoja krew zalewa. Swoją drogą smaczna, poczekaj chwilę. Niech naleci do dzbanka.

– Wykorzystujesz mnie!

– Ależ oczywiście, że nie... a czekaj jeszcze do szklaneczki, bo mi się nalewać nie chce... po prostu zaschło mi w gardle od ciągłego gadania.

– Chuj!

– No, ja przynajmniej go mam, a ty tylko syczącego pytona. Nawet nie dziwie się tej elektronce. No ale, no ale, wracając do ważnej kwestii. Mamy problem.

– Noż kurwa! Dobrze, że mnie ta krew zalewa, bo przynajmniej udawać nie muszę. Jaki to problem?!

– Otóż... badum tudum tudum... jesteśmy w Bizzarro!!!!

– Oż jasna cholera i święte diabły... a co to?

– Zielonego pajaca nie mam...

– A kto ma?

– My mamy! My mamy! My! My!

– Morda kwarki! Fizyka klasyczna nadal królową...! Ale, ale, tak po ciuchu, co mówi pajac?

– Pajac mówi! Pajac mówi! Pajac mówi! Że to Absurd! Że to Absurd! Że to Absurd!

– O wy zbrodniarze! O wy sabotażyści! Za naruszanie struktury fizycznej i stylistycznej tekstu skazuję was na klatkę i działo fotonowe! Paszoł won do klatki! Szykować działo!

– Nie mamy amunicji! Brak amunicji!

– No to co? Idź zlizać łzy fotonowe Słońca.

– Ale...

– Wykonać!

Tak też się stało. Po sekundzie przyjechał z całą taczką splutych fotonowych łez.

– Nie było problemów?

– Nie, tylko Słońce się zawstydziło i zaszło.

– W ciąże???? Coś ty jej zrobił???

– Nie w ciąże. Zaszło za horyzont zdarzeń.

– Ufff, chyba że tak. A teraz ładować działo!

– Naładowane!

– Strzelać!

Pif paf pif paf pif paf...

– Oh jes, oh jes, oh jes!!!

– Co jest?

– Panie Protonie! Melduję, że chyba im się podoba!

– Jebani masochiści! Wstrzymać ogień!

– Sam się nimi zajmę...

– Ha! Myśleliście, że się wywiniecie?! Takiego! Co? Jest tu jakiś cwaniak?

– Jestem cwaniak! Jestem cwaniak! Jestem cwaniak!

– Tak? To daj piątaka.

– Nie mam–y, nie mam–y, nie mam–y

– W takim razie zapłacicie innnaczej, hm... hm... Co wy jesteście za płeć cwaniaczki?

– W sumie, w sumie, w sumie. Nie wiadomo, nie wiadomo, nie wiadomo. Obojniaki, obojniaki, obojniaki. Chyba, chyba, chyba.

– Ojjjj, nic nie szkodzi, he, he, he... Poradzimy sobie...

– Pssst, Panie Protonie? Jesteśmy w Bizzarro?

– Teraz musisz mi przeszkadzać, kiedy... odbieram „zapłatę”? Nie wiem. Spytaj tego wyżej.

– Kogo?

– Tego, kto stuka w klawisze.

– Przyjąłem.

– Pssst, Panie „Stukający w klawisze”. Mam pytanie, jesteśmy w Bizzarro?

– ...

– Jesteśmy?

– ...

– Panie Protonie, nie odpowiada.

– No chodź tutaj, o tak tak... A co? Aaa, no to pewnie nie wie.

– To kto będzie wiedział?

– Jak on nie wie, to pozostaje tylko On

– Kto?

– On... zwany Konkursem. On będzie wiedział.

– To iść go zapytać?

– Nieeeee, sam nam powie, później... Prawda „Stukający w klawisze”?

– Prawda.

– Panie Protonie, przemówił!!!

– No i gitara, a teraz pozwól, że wrócę do egzekwowania... „zapłaty”, „zapłaty”...

Shogun